De Volendammer kwak VD84 is na een uitgebreide restauratie bijna klaar om weer te water te gaan. Vroeger lagen er zo’n 250 kwakken (oude vissersschepen) in de haven van Volendam. Nu zijn er nog maar vier over en die heeft de vereniging Vereniging Behoud de Volendammer Botters in beheer. Ze zijn er erg trots op en daarom wordt er op de werf aan het Slobbeland alles aan gedaan ze in goede staat te houden.
De VD84 werd afgelopen maanden flink onder handen genomen en de werkzaamheden zijn bijna klaar. Hij ligt nu buiten voor de laatste klusjes en over een paar weken mag-ie te water, vertelt Aad Donkersloot. Hij helpt mee op de werf en is walschipper van de kwakken.
De restauratie was hard nodig. “Ja, hij was behoorlijk slecht”, mijmert Aad als hij naar de kwak kijkt. “De voorsteven was helemaal verrot. En als je dan gaat slopen kom je van binnen ook weer plekken tegen.”
Duur onderhoud
Er is heel hard gewerkt, vertelt Aad. “Een nieuwe voorstede, nieuwe gangen (planken) en allerlei andere onderdelen zijn vervangen.” En dat in de wetenschap dat hetzelfde riedeltje over 25 jaar weer van voren af aan begint. “Eikenhout gaat 25 jaar mee en dan is het alweer aan vervanging toe.”
In februari was NH erbij toen de stichting een gulle donatie van 10.000 euro kreeg om hem op te knappen. Dat konden ze goed gebruiken, want het onderhouden van de vier kwakken loopt behoorlijk in de papieren. Aad windt er geen doekjes om: “Het onderhouden kost ongeveer 25.000 euro per jaar per kwak, dus per jaar ben je een ton verder.”
Maar iedereen hier is het erover eens: al deze moeite is het dubbel en dwars waard. Alles om het historisch varend erfgoed ook daadwerkelijk varend te houden. Toen er in het voorjaar twijfels waren over de veiligheid van een mast, werd er in een mum van tijd nog eens 10.000 euro opgehaald via een inzameling om ‘m te vervangen: “Echt geweldig.”
De werf is een werkplek waar mensen die wat extra begeleiding nodig hebben terecht kunnen. Aad vertelt vol trots over ze. “Het is echt hún schip.” Ze kijken allen uit naar het moment dat de kwak eindelijk te water kan. Op dat moment maken ze er met z’n allen een mooie dag van en gaan ze een stuk varen.
Het is een beetje onzeker wanneer dat gebeurt, maar dat mag niet al te lang meer duren. “De zon begint aardig fel te worden, hij droogt ook uit daardoor. En dan voorzie ik een hoop lekkage. Dan moet hij eerst goed dichttrekken, maar dan moet je er wel flink bij pompen en bijna dag en nacht in de gaten houden dat-ie boven water blijft.” Met een lach: “Dus er zitten best wat kopzorgen aan zo’n boot.”
