Het eerste Groot Waterlands Dictee in de bibliotheek in Purmerend heeft ruim vierduizend euro opgeleverd voor het goede doel. De plaatselijke Rotary zamelde eergisteren geld in voor de VoorleesExpress, een initiatief om kinderen in aanraking te laten komen met taal en lezen. Er kwamen 27 bloedfanatieke deelnemers op af.

De concentratie hing in de lucht op de tweede verdieping van de bibliotheek. Alles wat je hoorde was het gekras van de pennen van de 27 deelnemers van het Groot Waterlands Dictee en de kalme stem van directeur Norbèr van Halderen. Als hij te snel ging hoorde hij dat gelijk: ‘Ho ho, ik houd het niet bij!’.

Vooraf werd op de website vermeld dat het dictee mogelijk in rijm zou zijn, maar niks daarvan. Geen Sinterklaasthema met een gevulde speculaas tussendoor maar een lichtvoetige beschouwing van ‘dichter des Waterlands’ Melle Dotinga op het toerisme in Waterland.

Bang voor streepjes

Annemiek Scheepers is niet heel ervaren met het schrijven van dictees, maar toch waagde ze een poging. “Ik heb wel wat oefeningen gedaan van de Taalstaat. Ik ben gisteren pas begonnen toen het serieus werd. Ik ben bang voor de streepjes, ik vind het altijd lastig waar die tussen moeten.”

Ze vervolgt, na een blik naar achteren te hebben geworpen: “M’n man heeft me opgegeven en dat wilde ik eigenlijk helemaal niet, haha. Ik ben de hele ochtend al boos op ‘m, want nu heb ik stress want ik wil het wel goed doen. Maar het is ook wel weer leuk, ik ga ervoor zitten en m’n best doen.”

Hoe anders was dat bij Rein Leentfaar, één van de twee gedoodverfde favorieten. Rein hoort bij een select clubje mensen dat al jaren allerlei van dit soort evenementen afloopt. De oud-wethouder uit Zeeland maakte bij het nationale dictee van afgelopen zaterdag slechts één taalfout ‘en een lelijke verschrijving’.

Nakijken

Het nakijken na afloop verliep lekker chaotisch en het werd nog net niet ongezellig op het eind, toen verschillende fanatieke deelnemers zich bemoeiden met het nakijkwerk toen het ging om de juiste notering van ‘in groten getale’. “Ik hoorde echt een ‘n’ na getale”, beweerde een vrouw verongelijkt. Het mocht niet baten, op dit punt was de jury bikkelhard. Leentfaar bemoeide zich ook een paar keer met andere taalkwesties, met succes.

Het mag geen verrassing zijn: laatstgenoemde oudgediende bleef foutloos en pakte daarmee de eerste prijs. Dat reed toch met een lekkerder gevoel terug naar Zeeland.